✍🏻خیس عرق نشوید

هیپرهیدروز یا عرق ریزی غیر طبیعی، وضعیتی است که عرق کردن به طور غیر طبیعی افزایش یافته است که این موضوع بیش از مقدار مورد نیاز برای تنظیم دمای بدن است. عرق کردن زیاد می تواند برای فرد خجالت آور باشد و باعث ایجاد مشکلات احساسی، حرفه ای و اجتماعی شود. تعریق زیاد می تواند مشکلات فراوانی را برای افراد به همراه داشته باشد، بیماران اغلب فکر می کنند امکان درمان تعریق زیاد وجود ندارد و به همین خاطر به دنبال روش های درمانی مناسب برای آن نیستند. در این رابطه بعضی محصولات موضعی وجود دارند که دارای اثر بخشی محدود می باشند و همچنین استفاده از عمل جراحی می تواند عوارض جانبی نگران کننده برای فرد به همراه داشته باشد.

✍🏻چرا زیاد عرق می ریزید؟
تعریق کف دست یا بقیه نقاط بدن به طور کلی معلول است نه علت. به بیان دیگر تعریق، یک علامت است و نه یک مرض. درست مانند سردرد که ممکن است در اثر بی خوابی ایجاد شود، نمره عینک در آن دخیل باشد، در اثر سینوزیت ایجاد شود یا حتی در نتیجه تومور مغزی باشد. در اینجا هم سردرد یک معلول و نشانه بیماری است. تعریق زیاد دلایل متعددی می تواند داشته باشد و به تبع آن، درمان های دارویی متفاوتی هم دارد. تنها با شناختن علت است که می توان این مشکل را حل کرد.

تشخیص هیپروهیدروز:
معمولا کسانی که دچار این بیماری می شوند، مشکلی در تشخیص آن ندارند، چرا که علائم آن کاملا مشهود است و این افراد بدون در نظر گرفتن درجه حرارت بدن، همواره در حال تعریق هستند. آزمایش های تخصصی نیز در این زمینه وجود دارد که از جمله آن می توان به تست ید و نشاسته اشاره کرد. مراحل آزمایش به این شرح است که مقدار ۱ گرم ید را با ۵۰۰ گرم نشاسته انحلال پذیر مخلوط کرده و بر روی محل مورد نظر می زنند. اگر رنگ این محلول آبی تیره و یا سیاه شد معلوم می شود که فرد دچار تعرق بیش از اندازه است.
انواع تعرق:
عرق کردن زیاد به سه نوع تقسیم می شود. دانستن نوع تعریق مهم است، زیرا علت و درمان آن ها با هم تفاوت زیادی دارد.
- تعریق موضعی زباد اولیه: این نوع تعریق به این معناست که تعریق بیش از حد در یک یا چند ناحیه ایجاد می شود: کف دست، کف پا، زیر بغل، صورت، پوست سر و معمولا در جاهای دیگر بدن هم تعریق می کنید. تعریق به صورت متقارن است، به عبارت دیگر، کف هر دو دست، هر دو پا، هر دو زیر بغل و غیره. علت دقیق مشخص نیست و به بیماری های دیگر ارتباط ندارد. به نظر می رسد که غده های عرق در این نواحی بیش از حد فعال هستند یا بیش تر از حد نرمال حساس می باشند. در بعضی از افراد، چند نفر از اعضای خانواده ممکن است به این مشکل دچار شده باشند، بنابراین عامل ژنتیکی ممکن بوجود آورنده آن باشد. این مشکل معمولا در ابتدا قبل از ۲۱ سالگی بوجود می آید، اما ممکن است در هر سنی ایجاد شود. زنان و مردان به شکل مساوی به این بیماری دچار می شود. این بیماری شایع است و هر ۱۰۰ نفر، ۳ نفر به آن  مبتلا هستند. شدت تعریق گه گاه تغییر می کند. ممکن است بوجود بیاید و از بین برود یا با محرک هایی از قبیل اضطراب، عاطفه، غذاهای تند و گرما شدت پیدا کند. اضطراب در مورد تعریق، باعث افزایش تعریق می شود. با این حال، در اغلب مواقع، هیچ چیز مشخصی تعریق را تحریک نمی کند. این بیماری به طور معمول بلند مدت است، اما علائم در بعضی موارد با گذشت زمان بهبود پیدا می کند. در صورتی که علائم نوعی تعریق موضعی زیاد اولیه را دارید، عموما نیاز به هیچ آزمایشی ندارید.
- تعریق موضعی زیاد ثانویه: این نوع تعریق شایع نیست. این مساله به این معناست که تعریق بیش از حد در بخش موضعی مخصوصی از بدن ایجاد می شود. اما برخلاف تعریق موضعی زیاد اولیه، علت احتمالی یا مشخصی دارد. برای مثال بیماری یا آسیب دیدگی ستون فقرات باعث تعریق در یک پا می شود. هر نوع تعریق موضعی غیر متقارن ( به عبارت دیگر، تنها یک دست، یک پا و غیره ) نشان دهنده تعریق موضعی زیاد ثانویه است. زیرا تعریق موضعی زیاد اولیه معمولا متقارن است. پزشک برای تشخیص علت بوجود آورنده چند آزمایش را تجویز می کند.
- تعریق زیاد


- تعریق زیاد عمومی: این نوع تعریق به این معناست که شما در نواحی بدن خود بیش از حد نرمال عرق می کند. این بیماری نسبت به تعریق موضعی زیاد اولیه شیوع کمتری دارد با این حال، معمولا با یک بیماری بوجود می آید. بیماری های متعددی باعث تعریق زیاد عمومی می شود که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اختلالات اضطراب
- مشکلات قلبی متعدد
- آسیب به طناب نخاعی
- عوارض جانبی بعضی از داروهای مشخص

راه های مختلف درمان:
اگرچه هیپرهیدروز موضعی خطرات جدی به جا نخواهد گذاشت، اما لحظاتی از زندگی وجود دارند که تاثیر جدی از این عارضه می گیرند. به همین دلیل درمان را به بعضی از مبتلایان توصیه می شود. به نظر شما در چه زمانی باید درمان را شروع کرد؟ ما درمان را برای کسانی توصیه می کنیم که این رطوبت مداوم اختلال در زندگی فرد ایجاد کرده باشد.
۱- اسپری ضد عرق: ترکیبات ضد عرق ساده در تمام فروشگاه های آرایشی بهداشتی وجود دارند و برای تهیه آن نیازی به نسخه پزشک نیست. این ترکیبات تاثیر کمی دارند و برخی از بیماران به این ترکیبات پاسخ مناسب می دهند.
۲- داروهای ضد عرق: این ترکیبات را فقط با نسخه پزشک از داروخانه می توان تهیه کرد. این دارو که قدرت اثر قوی تری نسبت به اسپری دارد از نمک آلومینیوم تشکیل شده و می تواند در هیپرهیدروز معمولی اثر داشته باشد.
۳- بوتاکس: تزریق این داروی ضد چروک در نواحی مبتلا به هیپرهیدروز می تواند تحریک عصبی غدد عرق را کمتر کرده و ترشح این غدد را کاهش دهد. با توجه به اینکه این روش نیاز به تزریق در نقاط متعدد دارد، برای کاهش درد از بی حس کننده های موضعی استفاده می کنند. قابل توجه است استفاده از بوتاکس بسیار هزینه بر و در عین حال خطرناک است و در مواردی باعث فلجی شده است.
۴- داروهای خوراکی: این داروها هم از میزان عرق تا حد مطلوبی کم می کنند اما با توجه به عوارض جانبی زیاد، خیلی مورد استقبال بیماران و پزشکان قرار نمی گیرد. از جمله عوارض این داروها تپش قلب و گاهی افزایش فشار خون می باشد. در موارد هیپرهیدروز عمومی، برعکس نوع موضعی، کل بدن دچار افزایش تعریق می شود. این موارد خیلی به ندرت دیده می شوند ولی در صورت مشاهده باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمود. از جمله علل ابن بیماری عفونت های عمومی بدن، اختلالات هورمونی، سرطان و یا اختلالات عصبی می توان نام برد. در هیپرهیدروز عمومی شب ها موقع خواب هم افزایش عرق خواهیم داشت در صورتی که در نوع موضعی فقط در موقع بیداری عرق زیاد دیده می شود. با توجه به اثر گذاری راه های مختلف درمان و ایمن بودن و ریسک ناپذیری آن و همچنین صرفه اقتصادی یونتوفورزیس بهترین روش درمانی محسوب می شود.
یونتوفورزیس روشی برای درمان تعریق بیش از حد:
با نگاهی به دستاوردهای دنیای پزشکی می توان دریافت که افرادی که این مشکل را ندارند، نمی توانند آن را درک کنند و پزشکان هم به این بیماری اهمیت زیادی نمی دهند؛ غافل از اینکه این بیماری مشکلات زیادی برای مبتلایان فراهم می کند. بهترین شاهد برای این مسئله، عدم اطلاع بسیاری از بیماران و حتی پزشکان از تکنیک های جدید درمانی آن است. یکی از این تکنیک ها یونتوفورزیس است.

یونتوفورز عبارت است از تحمیل حرکت یون ها از روی غشا بیولوژیک توسط جریان الکتریکی با اهداف درمانی. این روش، جا به جا کردن یونی نیز نامیده می شود. هر چند مکانیسم تاثیر یونتوفورز در کاهش تعریق به خوبی مشخص نیست، ولی طبق یک نظریه، هیدروژن ناشی از هیدرولیز آب که بار مثبت دارد و در سمت منفی جمع می شود، در مجاری غدد جمع شده و باعث تخریب مجاری می شود و از این طریق میزان تعریق را کاهش می دهد. در نظریه دیگری احتمال مسدود شدن مجرا توسط یک ذره باردار را به عنوان مکانیسم عمل ذکر کرده اند.