چرا کودکان لجباز می شوند؟

وقتی کودکان درخواستی دارند ولی پدر و مادر به آن بی توجه هستند و یا والدین، آن ها را مجبور به انجام عملی برخلاف میلشان می کنند، در نتیجه این کودکان لجباز و یکدنده می شوند. گاهی اوقات نیز توجه زیاد والدین به رفتارهای نامناسب کودکان، سبب می شود که رفتارهای نادرست آنان مثل انگشت مکیدن تقویت شود. به طوری که کودکان به دلیل آوردن، جروبحث کردن، نق زدن، مجادله کردن و درخواست های پی در پی متوسل می شوند. گاهی نیز علت لجبازی کودکان این است که والدین در برابر لجبازی های آن ها رفتار ثابتی ندارند. مثلا یک روز در برابر لجبازی کودکان هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهند و روز دیگر، از کودکان خود می خواهند که مطابق خواسته های آن ها رفتار کنند. در حالی که اگر ما همیشه با کودکان رفتار ثابتی داشته باشیم، آن ها نیز کمتر لجبازی می کنند.
در ضمن، نحوه دستور دادن و رفتار والدین نیز در این امر بسیار موثر است. زیرا اگر والدین زیاد دستور بدهند، کودکان خسته می شوند و از انجام آن دستورات سرپیچی و خودداری می کنند. گاهی اوقات نیز کودکان به این دلیل دستورات را اجرا نمی کنند، زیرا کسی به آن ها یاد نداده است که چگونه آن عمل را انجام دهند.
بنابراین در مورد دستوراتی که به کودکان می دهید، قبل از آن خوب فکر کنید. همیشه سعی کنید که قوانین را واضح و بسیار روشن و به طور مستقیم برای کودکان بیان کنید و در زمینه رعایت این قوانین به آنان کمک نمایید. با کودکان خود صمیمی باشید و به آنان توجه کنید. در کنار آن ها بنشینید و به چشمانشان نگاه کنید، نام آن ها را بر زبان آورید و به انجام کارهای مورد نظر تشویق نمایید.
برای همکاری، به کودک خود فرصت کافی بدهید. در صورت انجام دستور، از کودک تشکر کنید. اگر می خواهید کار جدیدی را به او یاد بدهید، قبلا یک بار آن را توضیح دهید، سپس پنج دقیقه صبر کنید و بعد خواسته خود را یک بار دیگر تکرار کنید. اگر می خواهید کودک از انجام کار خاصی خودداری کند، لازم است که از تذکرات پی در پی اجتناب ورزید.