واریس چیست؟

واریس که از ریشه لاتین Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگ‌ها یا تورّم ورید گفته می‌شود.
واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا می‌کند.
 سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگ‌های دراز، گشادشده و پرپیچ‌وخم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند.
بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده‌است.
رگهای واریس بزرگ، کاملا ً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل می باشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلی متر پیدا می کنند.
بیشتر سیاهرگ‌های واریسی بدون علامت بوده و تنها از جنبهٔ زیبایی به توجه پزشکی نیاز می‌یابند.
در صورت علامت‌دار شدن، احساس درد، پری و سنگینی منتشر و غیر اختصاصی در ساق پاها به ویژه پس از ایستادن به مدت طولانی، وجود دارد.
گاهی تورم در مچ پا و عروق برجسته در پا دیده می‌شود.

درمان نگهدارنده (مانند جوراب الاستیک، اجتناب از سرپا ایستادن طولانی و بالا نگهداشتن پا هنگام دراز کشیدن و جوراب ساق بلند کشی) است.
در صورت بروز مشکلات اساسی جراحی ضروری است.

روش‌های درمانی متداول عبارتند از:
- اسکلروتراپی (تزریق مایع)
- جراحی
اندیکاسیون‌های درمان جراحی شامل درد دائم و ناتوان‌کننده، ترومبوفلبیت (لخته شدن) سطحی راجعه، ضایعات و زخم‌های پوستی همراه با خونریزی هستند.

پیشگیری و درمان واریس:
- بالا نگه داشتن پاها
- خودداری از پوشیدن لباس های تنگ
- جلوگیری از یبوست: یبوست یکی از مواردی است که می تواند سبب ایجاد یا تشدید واریس شود، لذا با مصرف میوه و سبزیجات و غذاهای حاوی فیبر باید از بروز آن جلوگیری کرد.
- پرهیز از اضافه وزن
- زیاد نماندن در حمام و سونا
درمان:
- جوراب های مخصوص واریس بپوشید.
*اگر پزشک تشخیص داد که واریس شما باید درمان شود و یا ظاهر ورید های واریسی برایتان مهم است شما می توانید موارد زیر را انجام دهید:
- اسکلروتراپی(ترمیم عروق) به منظور بستن وریدها
- لیزر درمانی برای از بین بردن وریدها
- استفاده از دستگاه رادیوفرکانسی برای بستن وریدها
- جراحی برای بستن و یا برداشتن وریدها