مصرف دارو

در دنیا کم نیستند کسانی که بعضی از دارو ها را که پزشک برای مدت محدود تجویز کرده است، خودسرانه مادام العمر مصرف می کنند ، و در طول زمان نه تنها درد آنها درمان نمیشود بلکه به این دارو ها وابسته شده و به دلیل عوارض آنها مشکلات جدید تری پیدا می کنند. در صورتیکه بسیاری از این بیماران نیازی به استفاده طولانی یا مادام العمر به این داروها ندارند .
(مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد)
در صورتی که اسید معده برای مدت طولانی سرکوب شود، جذب مواد معدنی و ویتامین هایی که نیاز به محیط اسیدی برای جذب  دارند، مانند کلسیم و ب 12 کم خواهد شد و بالطبع فرد دچار پوکی استخوان و کم خونی خواهد شد.
✔️داروهای مهار کننده ی پمپ هیدروژن معده (PPIs) نظیر امپرازول، پنتوپرازول، لانسوپرازول، نکسیوم و... متاسفانه در کشور ما بی رویه توسط غیرپزشک به بیماران توصیه می شود و آنها گاهی سالها این داروها را استفاده می کنند بدون آنکه درد اصلی آنها درمان شود. خیلی از بیماران در صورت مصرف گذرا و قطع به تدریج دارو دیگر نیاز به این داروها نخواهند داشت اما به علت مصرف طولانی مدت و سرکوب طولانی مدت اسید معده وابستگی دارویی پیدا می کنند و با قطع دارو علایم شدید تر از قبل باز خواهند گشت، برای همین مجبور به استفاده ی طولانی مدت از دارو می شوند. در واقع بیماری رفلاکس یا ترش کردن این افراد تبدیل به اعتیاد دارویی می شود!

✔️راه حل  ترک این دارو ها کم کردن دوز آنها زیر نظر پزشک یا داروساز در یک بازه زمانی است. در مورد قرص ها گاها می توان آن ها را نصف  کرد و یا دوز پایین تر را تهیه نمود و در مورد کپسول ها هم خالی کردن مقداری از گرانول های درون کپسول در هر بار مصرف آن و افزایش تدریجی مقدار گرانول خالی شده راه حل های مناسبی هستند. توصیه می شود هیچ عجله ای برای قطع دارو نداشته باشید؛ این کاهش دوز می تواند خیلی آهسته آهسته و با حوصله ی هر چه تمام انجام شود.