درباره زردی نوزادی چه می دانید؟

زردی نوزادان یا هیپربیلی‌روبینمی نوزادی یا ایکتر نوزادی به معنی زرد شدن رنگ پوست نوزادان می‌باشد. تمام نوزادانی که بدنیا می‌آیند، دچار درجاتی از بالا رفتن سطح بیلی‌روبین خون می‌شوند (یعنی بیش از ۲ میلیگرم بر دسی‌لیتر)، اما تنها نیمی از نوزادان (غیر از نوزادان نارس) زردی قابل مشاهده پیدا می‌کنند (بالای ۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر). در بزرگسالان وقتی بیلی‌روبین به ۲ می‌رسد، زردی آشکار می‌گردد.

- بالا رفتن هیپربیلی‌روبینمی در برخی موارد برای مغز سمی و آسیب زاست و امکان دارد به کرن ‌ایکتروس منجر شود که آسیبی ماندگار و شدید به دستگاه عصبی نوزاد است. برای درمان زردی ممکن است نیاز به درمان‌هایی همچون فوتوتراپی و یا تعویض خون وجود داشته باشد.

- زردی در نوزادان کاملی که بیماریی ندارند نباید بیش از دو هفته طول بکشد. در صورتی که با چنین مواردی روبرو شویم، حتماً باید پوشک نوزاد را بررسی کنیم تااگر مدفوع حالت گچی (بی‌رنگ) داشت یا ادرار پررنگ شده بود و به پوشک رنگ می‌داد، دنبال زردی‌های خطرناکتر انسدادی برویم.

- معاینه نوزاد باید در نور روز انجام گیرد و نوزاد باید برهنه باشد. اولین جایی که زردی قابل مشاهده است، زیر زبان و صلبیه چشم می‌باشد. زردی از سوی صورت شروع به نمایان شدن می‌کند و با بالا رفتن مقدار بیلی‌روبین، به سمت پاها گسترش پیدا می‌کند.

- برای اینکه نوزاد دچار زردی نشود و یا اگر شد سریعتر خوب شود، برای نوزادانی که شیر مادر می‌خورند توصیه می‌شود که تعداد دفعات شیر دادن بین هشت تا ۱۲ بار در چند روز اول بدنیا آمدن باشد، نوزادانی که ناچار به استفاده از شیرخشک هستند هر دو تا سه ساعت حدود سی تا شصت سی سی شیر به نوزاد بدهند. اینکه بصورت روتین به همه نوزادان آب و یا آب قند بدهند درست نیست.